Eerder vanochtend heb ik naar CNN gekeken. Bernie Sanders is uit de race gestapt, want Hillary Clinton heeft de democratische nominatie zo goed als gewonnen. Nu wordt er druk gespeculeerd over de running mate van Clinton. Zou het een vrouw kunnen zijn? Twee vrouwen aan het hoofd van de VS? Dat kan toch niet! Honderden jaren twee mannen wel? vraag ik me dan af. De polls laten zien dat Clinton op dit moment een voorsprongetje heeft op de Republikeinse kandidaat Donald Trump, die het nieuws domineerde met zijn vele malen herhaalde boodschap: "I will build a wall between the US and Mexico."
Ik sprak gisteren een Amerikaanse vriend, studiegenoot van Tuck Business School, verstokt Republikein. Hij gaat voor het eerst van zijn leven op de Democratische kandidaat stemmen, omdat hij zich voor Trump schaamt en als de dood is voor wat hij zal aanrichten. Daar moesten we ook aan denken toen gisteren de Amerikaanse aidsambassadeur Deborah Birx een nieuw fonds voor key populations van $100 miljoen aankondigde. Geweldig! Het Presidents Emergency Plan for Aids Relief (PEPFAR) en het Global Fund to fight AIDS TB and Malaria zijn de grote financiers van hiv/aids wereldwijd. Mede dankzij deze grote fondsen heeft de aidsbestrijding enorme vooruitgang kunnen boeken en zijn er vandaag 17 miljoen mensen die behandeling voor hun hiv-infectie ontvangen. Hierdoor kunnen ze een normaal, gezond en productief leven leiden. Dat PEPFAR er nu voor kiest om extra geld ter beschikking te stellen voor key populations is belangrijk. Eerder heeft PEPFAR dat ook al gedaan door een speciaal fonds op te zetten voor meisjes en jonge vrouwen die disproportioneel geraakt worden in Oost-en Zuid-Afrika. Maar wat zal er gebeuren met dit soort initiatieven die erop gericht zijn om de levens van mensen buiten de VS te verbeteren als Donald Trump president wordt? Dat is een erg zorgelijke gedachte. En laten we vooral niet denken dat hij toch niet wint.
Deze laatste dag van de conferentie verwacht ik niet veel spannends meer. De statements van landen in de Algemene Vergadering van de VN gaan door. Er is nog een goed panel over kinderen en meisjes met sprekers uit Afrika. Er is vooral veel wandelgangencontact en dat is superhandig. Ik spreek collega's van over de hele wereld, van organisaties met wie we aan projecten werken, zoals Jacky uit Uganda en Lois Chingandu die ik opeens bij het panel tegenkom. Ik ken Lois al 8 jaar. Ze is de directeur van SAFAIDS uit Zimbabwe. Ze vertelt dat haar regering zich inmiddels ook voorzichtig realiseert dat ze hun ogen niet meer kunnen sluiten voor LHBT. Dat is goed nieuws.
In het panel spreekt ook de minister van gezondheid van Zuid-Afrika, Motsoaledi. Hij heeft ervoor gezorgd dat in Zuid-Afrika het aantal mensen met behandeling enorm is toegenomen. Hij kondigt een nieuwe driejarige campagne aan voor jonge vrouwen van 15 tot 24 jaar. De campagne moet de cyclus van het hoge aantal nieuwe infecties onder jonge vrouwen doorbreken. Opvallend is dat de campagne zich ook richt op oudere mannen en dat alle vormen van preventie worden ingezet, inclusief PrEP. Ook de minister van Zimbabwe gaat in op de noodzaak van het doorbreken van de cyclus van overdracht van hiv op jonge vrouwen. 'We must find these older men who are infecting young women, we don't know who they are, maybe they are sitting in this room." En hij bevestigt wat Lois al zei, LHBT komen in het vizier.
Al met al is het een enerverende meeting geweest. Van de onderhandelingen vooraf, het gevecht om wat wel en wat niet in de verklaring zou komen, de dreiging dat de Russen dat weer zouden openbreken en dat alles dan weer onderhandelbaar zou zijn, tot de opluchting dat we überhaupt een verklaring hebben. Nu komt het erop aan om al die bemoedigende woorden in daden om te zetten. Want we lossen hiv en aids niet op in de zalen en gangen van het VN gebouw, dat gebeurt in de landen zelf, in de steden en de dorpen op het platteland. Ik ben hoopvol gestemd, er lijkt hier echt veel energie te zijn om naar het einde van aids te gaan. Hoe waarachtig die belofte is, gaat om te beginnen straks blijken als landen over een paar maanden hun bijdrages aan het Global Fund bekend maken. Want er is stevige inzet in woorden, daden en klinkende munt van iedereen nodig om in de komende 5 jaar het verschil te gaan maken dat kan leiden tot het einde van aids in 2030.
-Louise
