“Ik vind het verdrietig dat ik zonder mijn ouders ben opgegroeid," vertelt Bonita. "Maar ik ben dankbaar dat de beste vriendin van mijn moeder nu voor me zorgt, mijn 'tante'. Want er zijn ook kinderen die op straat leven en niemand hebben."

Tante vertelt: "Vlak voordat Bonita's moeder overleed, vroeg ze of ik voor Bonita wilde zorgen. Ik had geen geld en geen tijd en ik heb zelf ook al kinderen. Diezelfde dag stierf ze. Ik had dus geen andere keus dan Bonita in huis te nemen."

Anders zijn

Bonita: "Ik ben geboren met hiv. Op de kleuterschool snapte ik niet waarom ik pillen moest slikken. Toen ik ouder werd, wilde ik helemaal geen medicijnen meer nemen. De pillen waren groot en daardoor moeilijk in te nemen. En, misschien wel het belangrijkste: ik wilde niet langer anders zijn dan mijn vrienden en klasgenoten."

Examens missen

"Vanwege mijn hiv moet ik vaak naar het ziekenhuis. Daardoor ben ik soms niet op school of mis ik examens. Dan haal ik minder goede cijfers. En ik krijg er vragen door, van vrienden. Als ik ze vertel dat ik naar het ziekenhuis moet, reageren ze meestal onverschillig." Voor Bonita is het normaal om haar hiv-status verborgen te houden. "Op school weten maar een paar docenten het. Ook mijn beste vriendin weet van niks. Ik vertel het niet, want ze heeft het me nooit gevraagd."

Advocaat met hiv

Onlangs deed Bonita mee met een bijzondere missverkiezing, speciaal voor jongens en meiden met hiv. De verkiezing stimuleert jongeren met hiv om open te zijn over hun status. Bonita werd verkozen tot Miss Central Uganda, en werd tweede voor de landelijke titel. Trots laat ze haar sjerp en tiara zien. Voor haar toekomst heeft ze grotere plannen dan miss zijn: “Ik wil graag advocaat worden. De beste advocaat met hiv." Zodat ze er kan zijn voor mensen die niet voor zichzelf kunnen opkomen.