Valeria was 29 toen ze ontdekte dat ze hiv had. "Met mijn vriend en ons zoontje vormden we een normaal gezin. Maar op een dag werd mijn vriend heel erg ziek. Hij had koorts en het leek of hij een flinke longontsteking had. Alleen sloegen de medicijnen niet aan. De artsen wisten ook niet wat er aan de hand was. Uiteindelijk hebben ze een hiv-test gedaan. Die was positief. Het immuunsysteem van mijn vriend bleek al zó aangedaan, dat hij inmiddels aids had. De dokters vertelden dat we niets konden doen en dat hij dood zou gaan."
Valeria kreeg geen verdere informatie en kon nergens terecht. Valeria: "Uiteindelijk ben ik op internet gaan zoeken. Stukje bij beetje kreeg ik in de gaten wat er aan de hand was. En ik begreep dat ik mezelf ook moest laten testen. Dat had niemand mij verteld! Ik moest op zoek naar een dokter om een test te doen. Die dokter belde mij uiteindelijk op mijn werk om te vertellen dat ook mijn hiv-test positief was."
Veel tijd om bij die uitslag stil te staan had Valeria niet. "Mijn partner was doodziek, tijd om hysterisch te worden was er niet. Ik had ondertussen ook ontdekt dat mijn vriend hiv-medicijnen nodig had om te overleven. Maar bij het ziekenhuis wilden ze die niet geven. Ze vonden dat hij eerst behandeld moest worden voor zijn tuberculose. Uiteindelijk heb ik mijn vriend in de auto gezet en ben ik met hem naar een hiv-behandelcentrum gereden. Dat heeft hem gered."
In Oekraïne is er een gebrek aan kennis, voorlichting en goede hiv-zorg. Bovendien zijn er door slechte medicijnafspraken te weinig hiv-remmers beschikbaar. Slechts 40% van de mensen met hiv in Oekraïne is op behandeling.
Aidsfonds strijdt in Oekraïne voor betere toegang tot goede en betaalbare hiv-medicijnen. Lees meer over ons project.
Valeria heeft een hele sterke band met haar moeder Elena. Haar moeder voelt zich schuldig dat Valeria hiv heeft opgelopen en is bang voor stigma en discriminatie. Elena: "Toen Valeria 18 was ben ik naar Italië verhuisd om daar te gaan werken. Daardoor heb ik haar niet kunnen beschermen tegen hiv. Dat voelt als een grote fout. Mijn fout. Toen ze me vertelde dat ze hiv had, werd ik in één dag tien jaar ouder. Ik heb het niet aan mijn man verteld, bang voor zijn reactie. Ook mijn beste vriendinnen weten het niet. Dat ik er met niemand over kan praten, maakt het extra moeilijk."
In Oekraïne weten mensen weinig over hiv en aids, de preventie hiervan en hoe het te behandelen is. Bovendien zorgen ook patenten ervoor dat de mensen met hiv die hulp zoeken dit niet altijd kunnen krijgen. krijgt meer dan de helft van de mensen geen medicijnen. Dat vindt Aidsfonds onacceptabel, daarom strijden we samen met onze donateurs voor betere toegang tot hiv-medicijnen. Want zolang Valeria hiv-remmers kan blijven slikken is de liefde tussen haar en haar moeder niet in gevaar.
Wereldwijd worden liefdes bedreigd door aids. Een wereld zonder aids is alleen mogelijk als iedereen op de wereld toegang heeft tot goede preventie, hiv-testen en behandeling. Mensen zoals Elena en Valeria hebben vaak geen toegang tot deze zorg. Aidsfonds zet zich daar voor in, maar dat kunnen we niet alleen. Daar hebben we jouw onmisbare hulp bij nodig. Of beter gezegd: jouw liefde.
Een wereld zonder aids is alleen mogelijk als iedereen op de wereld toegang heeft tot goede preventie, hiv-testen en behandeling. Met jouw hulp komt een wereld zonder aids dichterbij.
