Lala uit Indonesië: “We moeten onze gemeenschap een betere toekomst bieden”
Lala (29) uit Indonesië heeft meer dan eens moeten vechten om zichzelf te kunnen zijn, maar haar strijdbaarheid heeft ze er niet door verloren. “Ik wil dat mijn transgender zussen een veilige plek hebben op Sumatra.”
Lala geeft juridische ondersteuning aan lhbtiq+’ers die te maken hebben met arrestaties of geweld vanwege hun genderidentiteit of seksualiteit. En ze komt op voor de rechten van haar gemeenschap in Noord-Sumatra, waar ze geboren en getogen is. “Ik groeide op met geweld van mijn vader omdat hij mij niet kon accepteren,” zegt Lala. Ondanks het zware onderwerp vertelt ze het met een strijdbare glimlach op haar gezicht. “Na de middelbare school begon ik met werken in een apotheek, en in mijn vrije tijd deed ik drag-optredens en sekswerk.”
Verstoten
Ze was erg alert op hiv. “Ik was veilig en deed mijn test altijd elke drie maanden,” zegt ze. “Vijf jaar geleden testte ik positief en mijn wereld stortte in.” Voor Lala’s familie was het reden haar uit huis te zetten en ook haar partner verliet haar. “Alle zelfmoordgedachten achtervolgden me. Ik wilde niet eens medicijnen nemen, ik zag het nut er niet meer van in.”
Gelukkig kwam Rere op haar pad. “Mijn grootste supporter, die me zo ver kreeg om wél medische hulp te zoeken. Én die me bij de organisatie bracht waar ik nu werk.” Rere is de voorzitter van een partnerorganisatie waar Aidsfonds in Indonesië mee werkt. “Die steun van vrienden en collega’s heeft het doel van mijn leven veranderd. Mijn missie is nu om een veilige plek te bieden voor mijn transgender zusters op Sumatra,” zegt Lala.
Betere toegang tot hiv-zorg
Met steun van Aidsfonds werkt ze er nu aan om de toegang tot veilige hiv-zorg voor de gemeenschap te verbeteren. “Daar is grote behoefte aan, omdat veel leden van de gemeenschap geen kennis hebben over hiv-testen, -preventie en -zorg.”
“De meesten van hen doen sekswerk en hebben veel te maken met discriminatie,” legt Lala uit. Daardoor weet men niet waar veilig aan te kloppen voor tests en zorg. “We moeten onze gemeenschap een betere toekomst bieden en er alles aan doen om te zorgen dat de verbetering van hiv-zorg snel plaats vindt op Sumatra.”
Net zoveel mens
Lala noemt een schrijnend voorbeeld van een trans vrouw die in de achtertuin van een bekende voor dood werd achtergelaten. “Haar familie wilde niet voor haar zorgen omdat ze hiv had,” vertelt ze. “We namen haar op en hielpen haar toegang te krijgen tot medische zorg, maar ze haalde het niet.”
En dan was er een arts die weigerde een vriend met hiv te opereren. “Het breekt telkens mijn hart dat het stigma in onze conservatieve moslimgemeenschap op Sumatra verschrikkelijke dingen heeft veroorzaakt voor onze gemeenschap,” zegt Lala. “Het moet stoppen! Ik wil onze samenleving voorlichten en onze gemeenschap helpen om de steun te krijgen die we verdienen. We zijn net zoveel mens als iedereen. We kunnen een normaal leven leiden als we toegang hebben tot hiv-zorg en ondersteuning.”
Lala met haar vriend, met wie ze samenwoont.
Zorg om vervolging
Afgelopen december keurde het parlement een toevoeging aan het wetboek van strafrecht goed die seks buiten het huwelijk verbiedt. Dat baart Lala zorgen.
“Als trans vrouw kan ik in Indonesië niet met een man trouwen, al wil ik het nog zo graag,” legt ze emotioneel uit. “Maar ik woon wel samen met mijn vriend. Ik maak me zorgen dat deze wet een reden wordt om ons te vervolgen en te criminaliseren. We worden altijd al achtervolgd door terreur – dit is onze grootste nachtmerrie.”
Ook daarin hebben Lala en haar gemeenschap alle steun nodig. “Want niemand kan alleen vechten.”
