Melinde uit Zimbabwe heeft bijna geen medicijnen meer door bezuinigingen Trump
Melinde (25) zit op een krukje voor haar huis. Haar handen rusten op haar acht maanden zwangere buik, terwijl haar driejarige dochtertje in de buurt speelt. Haar gezicht straalt vermoeidheid uit. “Ik heb geen andere keuze dan door te gaan”, zegt ze zacht.
Melinde verdient de kost door kleding te wassen en schoon te maken. Vier jaar geleden liep ze hiv op. Sindsdien slikt ze dagelijks haar medicijnen. “Daardoor werd mijn dochtertje gezond geboren.” Maar sinds Trump het onmenselijke besluit nam om de aidsfinanciering vanuit de VS stil te leggen, maakt ze zich zorgen. “Wat als mijn tweede baby er straks is en de medicijnen raken op?”
Kliniek gesloten
De kliniek waar Melinde haar hiv-remmers haalde, sloot nadat de financiering van de grootste Amerikaanse hulporganisatie wegviel. Nu moet ze naar een kliniek die acht kilometer verderop ligt. “Eerst ging dat nog, maar nu ik hoogzwanger ben, wordt het steeds zwaarder. Mijn voeten zwellen op, ik krijg sneller last van duizeligheid. Maar geld voor een bus of taxi heb ik niet.”
Wat als de baby er straks is en de medicijnen raken op?
Melinde (25) heeft hiv en is hoogzwanger
Waar Melinde vroeger medicijnen voor drie maanden kreeg, krijgt ze nu nog maar een voorraad voor een maand. “Elke maand moet ik opnieuw die lange tocht maken. En straks, als de baby er is? Hoe moet ik dat doen met een pasgeborene en een peuter?” Ze slikt. “En als ik geen medicijnen meer heb, wat dan? Als ik mijn medicijnen niet neem, loop ik het risico om mijn baby via borstvoeding te infecteren. Maar ik heb geen geld om kunstvoeding te kopen. Borstvoeding is mijn enige optie.”
Zonder medicijnen geen toekomst
Melinde’s stem trilt als ze over de toekomst praat. De regering zegt aan een oplossing te werken, maar volgens de plannen moet ze straks 25 dollar per maand betalen voor haar medicijnen. “Ik verdien gemiddeld 50 dollar per maand. Hoe kan ik dan mijn kinderen voeden? Mijn huur betalen?” Ze schudt haar hoofd. “Dat is gewoon onmogelijk. Maar zonder medicijnen kan ik niet voor mijn kinderen zorgen.”
Haar dochtertje kruipt tegen haar aan. Melinde houdt haar stevig vast. “Ik wil niets liever dan mijn kinderen beschermen. Maar hoe moet ik dat doen als niemand mij helpt?”
