Timothy Brown: ‘Ik wil niet de enige persoon zijn die van hiv is genezen.’

“Op m’n achttiende, in 1984, ben ik uit de kast gekomen. Het duurde lang voordat ik kon toegeven dat ik homoseksueel ben en ik klaar was om het aan andere mensen te vertellen,” vertelt Timothy. Zijn woonplaats Seattle had niet echt een homoscene. Pas toen hij door Europa ging reizen, kon hij écht uit de kast komen. Hij was jong, genoot van alle aandacht en deed het niet altijd veilig.

Doodvonnis

Voor zijn vertrek uit Amerika had Timothy zich nog laten testen: niets aan de hand. “Daarna heb ik me lang niet willen laten testen, want in die tijd was positief zijn een doodvonnis. ADT was destijds het enige beschikbare medicijn en mensen gingen gewoon dood, ook als ze het gebruikten. Dus ik wilde het liever niet weten.” Toen een ex-vriendje hem in 1995 vertelde dat hij hiv-positief was en Timothy adviseerde zich ook te laten testen, ging hij toch maar. Hij bleek positief.

Nieuwe medicatie

De positieve test bleek gelukkig niet het gevreesde doodvonnis. Timothy nam lage doses ADT en na een jaar kwam er – mede dankzij investeringen van Aidsfonds – nieuwe medicatie op de markt die ervoor zorgde dat mensen met hiv geen aids kregen. Timothy werkte in een café, deed vertaalwerk, volgde cursussen politieke wetenschappen aan de universiteit, maakte vrienden, werd verliefd. Hij leefde. “Al die tijd nam ik mijn hiv-medicijnen en voelde me vrij goed.”

Goed mis

In 2006 ging het mis. Toen Timothy op een dag te vermoeid was om naar zijn werk te fietsen, wat hij elke dag probleemloos deed, realiseerde hij zich dat er iets goed mis was. Onderzoek in het ziekenhuis wees uit dat hij beenmergkanker had. Een dag later werd hij opgenomen in een kliniek in Berlijn. “‘Daar ontmoette ik mijn latere redder, dokter Gero Hütter.”

Chemotherapie

Hütter en zijn team lieten Brown vier loodzware rondes chemotherapie ondergaan van elk een week. Op het laatst kon Timothy nauwelijks nog ademen en werd 24 uur in kunstmatige coma gebracht. Tegelijkertijd vond ook een positieve ontwikkeling plaats. Bij bloedtesten ontdekte Hütter dat de langzaam herstellende Timothy in aanmerking kwam voor een donor, die stamcellen bezat die immuun waren voor het hiv-virus. Dat is zeer zeldzaam. Hütter stelde voor dat Timothy een stamceltransplantatie van die donor zou ondergaan, opdat hij zowel van zijn leukemie als zijn hiv zou worden genezen. Timothy zag er niets in. De sterftekans bij zo’n operatie is namelijk heel groot. “Mijn leukemie was op z’n retour en ik wist dat ik dankzij medicijnen prima met hiv kon leven. Dus waarom zou ik zo’n risicovolle operatie ondergaan?”

Feitelijk

Toen de leukemie na een aantal maanden met volle kracht terugkeerde, besloot Timothy alsnog de transplantatie te ondergaan. De kans dat hij zou doodgaan aan leukemie was inmiddels groter dan de óók erg grote kans dat hij bij de stamceltransplantatie zou overlijden. Na tien dagen moest blijken of de nieuwe cellen zijn immuunsysteem herstelden. Timothy had erg veel geluk: de operatie was een succes en hij genas van beide ziektes. Maar het duurde wel even voordat Timothy dat durfde te geloven. Pas toen het gezaghebbende tijdschrift New England Journal of Medicine in 2009 een artikel van Gero Hütter accepteerde, wilde hij eraan: “Oké, dacht ik. Het is geaccepteerd. Het is officieel. Ik ben feitelijk genezen van hiv.”

Genieten

Hij werd niet meteen aidsactivist. “Ik wilde eerst echt beter worden en weer leren van het leven te genieten.” Na een jaar besloot Timothy dat hij niet langer de enige persoon ter wereld wilde zijn die van hiv was genezen. Sindsdien pleit hij voor meer onderzoek naar een genezingsmethode voor alle hiv-patiënten.

“De manier waarop ik ben genezen, gun je niemand. Dat zou betekenen dat je eerst een dodelijke vorm van bloedkanker moet krijgen, voordat je van hiv kan genezen. Wat ik heb doorgemaakt, wens ik mijn ergste vijand niet toe. Maar er moéten andere manieren zijn en die moeten gevonden worden.”

Doel

Terugkijkend was het krijgen en genezen van hiv en leukemie voor Timothy toch “het beste wat me ooit is overkomen.” Maar de gelukkigste dag moet nog komen. “Dat is wanneer er, pak ‘m beet, honderd mensen genezen zijn van hiv.” Want genezing voor iedereen, daar streeft Timothy naar. “Ik kan in ieder geval zeggen dat ik vóór mijn dodelijke ziekte geen echt doel had in mijn leven. Nu wél.”

Bron: Mars van Grunsven, 2014

Help mee de droom waar te maken

Aidsfonds zoekt mensen die net als wij geloven dat genezing van hiv mogelijk is en het Hiv Genezing Fonds 5 jaar willen steunen met een bijdrage van minimaal € 250 per jaar. Je blijft dan up to date over de voortgang van genezing en ontvangt 1 keer per jaar een uitnodiging voor een bijeenkomst met een onderzoeker. Steunen kan op de volgende manieren: