De aidsbestrijding bestaat 40 jaar. Een triest jubileum. Sinds het uitbreken van de aidsepidemie zijn meer dan 32 miljoen mensen gestorven. Voor veel mensen in Nederland die iemand uit hun omgeving hebben verloren, is het de reden om zich in te zetten voor de aidsbestrijding. Een van die mensen is Julika Snijders. Lees haar verhaal:
Geschreven door Julika Snijders
Begin jaren negentig werkte ik in een kinderziekenhuis in Nederland als pedagogisch medewerkster. Ik begeleidde de kinderen en hun ouders tijdens hun opname op de interne afdeling. Op een dag werd er een klein meisje opgenomen. Ze was heel ziek, maar nog vol levenslust. Voor het eerst kwam ik in aanraking met een kind met aids. Ter afleiding haalde ik haar in haar ziekenhuisbedje naar onze speelkamer. En tussen de spelende kinderen genoot ze, vanaf haar bed. Zelf kon ze weinig.
De ochtend voor ze overleed, wilde ze weer naar de speelzaal. Al snel zag ik dat het haar teveel werd en bracht haar terug naar haar kamer, waar ze in bijzijn van haar moeder is overleden. Later fietste ik zeer onder de indruk naar huis. Opeens verscheen er een prachtige regenboog aan de hemel… Tranen stroomden over mijn wangen. Zo’n klein meisje had niet moeten sterven, de moeder had dit verdriet niet moeten meemaken. Zolang ik kan, help ik kinderen, en tegenwoordig volwassenen, in moeilijke momenten.
Julika Snijders
Donateur Aidsfonds
Het is dit jaar 40 jaar geleden dat er voor het eerst gepubliceerd werd over een nieuwe mysterieuze ziekte, later aids genoemd. Daar willen we de komende tijd extra aandacht aan besteden. Heb jij een persoonlijk verhaal, een herinnering of een bijzondere reden om ons te steunen en wil je die delen? Mail ons dan op redactie@aidsfonds.nl
